Literatuur

- Dolfin, Marceline J. & E.M. Kylstra & Jean Penders, Utrecht, De huizen binnen de Singels. Deel A: Beschrijving. Deel in de serie 'De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst'hierin: 'De provincie Utrecht', De gemeente Utrecht', deel IIIA. 's-Gravenhage (SDU), 1989. [524 blz. ISBN 90.12.05874.0 / 90.12.05876.7(set)]. Hierin: blz. 427, 466

- Dolfin, Marceline J. & E.M. Kylstra & Jean Penders, Utrecht, De huizen binnen de Singels. Deel A: Beschrijving. Deel in de serie 'De Nederlandse Monumenten van Geschiedenis en Kunst' hierin: 'De provincie Utrecht', De gemeente Utrecht', deel IIIB. 's-Gravenhage (SDU), 1989. [524 blz. ISBN 90.12.05874.0 / 90.12.05876.7(set)]. Hierin: blz. 465

- Klück, Bart, Oudegracht 179, (rapport), 10-1985. (Uit: Gemeente Utrecht, Erfgoed, Alfabetische lijst Bouwhistorische Rapporten en Cultuurhistorische Verkenningen, d.d. 07-2013)

- Klück, B.J.M., "Oude Gracht 177-179". In: Archeologische en bouwhistorische kroniek van de Gemeente Utrecht 1986,
blz. 219-225 (Uit het onderzoek blijkt dat Oudegracht 179 nog 14e-eeuwse vakwerk bevat. Het pand heeft stenen muren, waar een houtskelet met muurstijlen in opgenomen was. Het achterste éénderde deel van het huis heeft een kelder uit dezelfde tijd, met een dwars tongewelf, dus evenwijdig aan de rooilijn. Maar ook het rechter buurpand, Oudegracht 177, maakt deel uit van het verhaal: het dwarse tongewelf liep door, achterin dat pand (met een éénsteens muur als scheiding). De laatst genoemde kelder loopt zelfs ook nog onder de Strosteeg door. Beide panden hebben een kelder, die van 179 is 15e-eeuws. De kelder van nr 177 is breder dan het huis en ligt dus gedeeltelijk onder de Strosteeg. De stenen rechter zijgevel van het huis, aan de Strosteeg, staat dus op het tongewelf, want loodrecht op de rooilijn van de gracht. In de 14e eeuw was hier dus een breed perceel, waarop twee diepe panden gebouwd werden. Later werd de Strosteeg aangelegd, ten koste van een strook van nr 177.)
"Niet duidelijk, maar wel mogelijk is het dat de dwarsgeplaatste achterkelder - 12 m achter de rooilijn - gebouwd is binnen de funderingen van een reeds bestaand, 13e-eeuws huis."

- Opmerking: Het houtskelet en werd in 2012 dendrologisch op 1315 gedateerd. Op het eerste gezicht lijkt het pand op een 'stenen kamer met voorhuis', maar er is voor 1315 geen aanwijzing voor een stenen gedeelte boven de kelder. Het is dus een diep huis in een houtskelet binnen stenen muren, met achterin een stenen kelder. Maar het kan zijn dat hier in de 13e eeuw wel zo'n pand stond. - Jean Penders - 12'24.

- Tentoonstelling Utrechts Oude Gracht. Gids, tevens bevattende de oude namen van de grachthuizen. Centraal Museum, 25 april - 6 juni 1948. Utrecht (Utrechts Monumentenfonds). [30 blz. ISBN -]. Hierin: blz. 23 ("Oudegracht 179: 'De Rijcxdaelder' (uithangbord), 'De climmenden Bock' (1641)" - dit is de relevante tekst volledig)

- Boevink, Wim, "Wat we over een oude muur kunnen zeggen", in de rubriek 'Klein Verslag'. In: Trouw, 08-03-2012, blz. 2 (overgangsfase vakwerkbouw naar steenbouw, Duits eikenhout met dendrodatering: 1315)

- "Oudste vakwerkconstructie ontdekt in Utrecht". In: De Telegraaf, 07-03-2012

- Berg, Ton van den, "De oudste huismuur". In: Ons Utrecht (huis-aan-huisblad), 13-03-2012, blz. UOE.1421.4

- "Pand Oudegracht onthult muur uit jaar 1315". In: Stadsblad Utrecht (huis-aan-huisblad), 21-03-2012, blz. 33

- Reer, Marijke, "Cacao, Oudegracht. Waar chocolade achter een glazen wand wordt gemaakt". In: Binnenstadskrant (periodiek voor de Binnenstad van Utrecht), [jrg 27] november-2022, blz. 6 (Oprichtster en eigenares Matina van Smeden begon 10 jaar geleden op deze locatie met het maken van bonbons. Zelf woont ze elders in de stad om privé en werk gescheiden te houden. Het pand is heel diep. Het atelier zit achterin, door een glazen wand kunnen klanten zien hoe gewerkt wordt.)